Saigon kan wel een apart sfeertje hebben, maar ik blijf er liever niet 4 dagen full time. Vandaar dat we wat hebben georganiseerd zoals de Cu Chi tunnels van de Vietcong. Ongelooflijk wat een ingenieuze tunnelsystemen ze hebben gemaakt. Eigenlijk heel simpel...en daardoor meteen ook briljant. Wat een uithoudingsvermogen. In die omstandigheden leven. In ongelooflijke nauw tunnelsysteem met aparte ruimtes om te slapen, werken en de wacht houden. Niets is zichtbaar aan de bovenkant. De amerikanen werden keer op keer verrast. Ook hebben ze gruwelijke vallen gemaakt voor de amerikanen, waardoor dit leger langzaam werd uitgedund. Er is heel veel over te vertellen en onze gids, die zelf een Vietcng strijder was, ded dat met volle overtuiging. Ik kreeg in een paar uur tijd een goed beeld van de situaties daar en hoe dat nu zat met het begin en het einde van die vreselijke oorlog.
De volgende dag...aapjes kijken en krokodillen voeren. Ach dat was best leuk..., maar niet spectaculair. Wat wel heerlijk was....dat was het zwembad waar we een uurtje van de gids mochten verkoelen.
De middag ws aan het eind nog behoorlijk interessant. Toen zijn we een enorm mangrove ingegaan en hebben we een militaire ( Vietcong) basis bezocht. Die omstandigheden waren nog ingewikkelder, en erger dan die bij de tunnels. Vochtig, warm, slangen, krokodillen, en allerlei ander eng spul wat daar rondkroop en zwom. Jaren heeft die situatie stand gehouden. Totdat Agent Orange werd uitgestrooid ( ontbladeringsmiddel) en napalm eroverheen werd gegooid, vervolgens een aantal bombardementen, door de amerikanen. Het is goed om het eens met eigen ogen te zien en de omstndigheden waarin het Vietnamese volk verkeerde te bekijken. Knap he zo'n volk toch weer positief, uiterst vriendelijk en aangenaam zijn gasten ontvangt. Geen grimmige sfeer, nee een land in opbouw met een warme ziel waarvan het volk niet zeurt maar weer kansen ziet en die ook neemt. Chapeau!
Bangkok, nat en getroffen...
Nu is Bangkok aan de beurt. Het ws nog maar de vraag of we Bangkok in konden komen. Gelukkig weren we op het vliegveld geinformeerd. Het grootste gedeelte staat onder water en is enorm getroffen. We hebben nog een droog gedeelte kunnen vinden en een htel geboekt vanaf het vliegveld. Daar zitten we nu, ...en ik zit hier jarig te zijn in een behoorlijk luxe hotel. Dat is ook weer een ervaring! Vannacht vliegen we terug. Het einde van een prachtig avontuur. Ook samen met Jac...want het was onze eerste reis samen naar een ander continent, en dat is vaak een ultieme test voor een relatie vooral als er dingen fout gaan :-)). We hebben de test glansrijk doorstaan! We blijven bij elkaar.....pfffffff....gelukkig maar.
Dit zal mijn laatste blog zijn waarschijnlijk. Msschien zal ik nog een stel mooie foto's plaatsen als toegift. Bedankt als je ons gevolgd hebt via dit blog. Ik hoop dat het een beetje de moeite waard was.
Lieve groet Olga en Jac
