Wat n prachtige treinreis
Vol verwachting keken we uit naar de trein die ons het laatste stuk zal wegbrengen naar Beijing. Dat zou ons een avond, nacht, en een halve dag kosten.
Tot onze verrassing staat er een heel wat luxere trein klaar, fris en schoon en iets gerieflijker dan de vorige treinen. Verder is alles zo'n beetje hetzelfde geregeld als in alle andere treinen. De volgende verrassing is het landschap. Eerst gaan we door een onmetelijke Gobi woestijn....dat hadden we niet meer verwacht. Met prachtige vergezichten en massa's gazelles die over de vlaktes rennen. Vervolgens belandden we in een typisch Frans landschap. Je waant je zo in de Cevennen of zelfs Ardeche. Zelfs de huizen neigen naar een frans uiterlijk.
Het meest spectaculaire avontuur speelt zich 's nachts ( of eigen 's avonds laat) plaats. Dat is het verwisselen van de onderstellen van de wagons. China heeft namelijk een ander railssysteem dan Mongolië. Dat betekent dat alle wagons worden losgekoppeld, vervolgens één voor een met 4 hele grote krikken worden opgekrikt todat ze loshangen van het onderstel. Dan worden die onderstellen weggereden en worden de chinese eronder gereden. Dat gebeurt allemaal in een grote hangaar waar een dubbel railsysteem ligt waardoor we zo weer kunnen wegrijden vanaf het chinese systeem. Briljant!
heerlijk hoe de mannen in de wagon met elkaar debatteren over hoe e.e.a in zijn werk zal gaan. De oplossing is verrassend simpel dus. Tijdens de hele operatie blijft iedereen in de trein.
De volgende dag aan het begin van de middag arriveren we in Beijing. We doen er ongeveer 1,5 uur over om de stad tot in het hart te bereiken. Zo groot is die dus. Er valt voldoende te zien vanuit de trein. Beijing is vochtig warm. Maar we hebben toch geluk want het is een heldere dag en dus valt het wel mee met de smog.
Het hotel bevalt prima en we zitten zelfs op een ideale plek, namelijk vlakbij de Hutong wijken waar heel veel bedrijvigheid is van kleine winkeltjes, restaurantjes en eetstalletjes.
In China kun je voortreffelijk eten met een grote variëteit aan groenten, vlees en vis. En eindelijk kunnen we ons weer te goed doen aan heel veel groenten! Wat n genot...
Bij toeval komen we terecht in Het Museum of National Art...En daar is een grote tentoonstelling t.b.v. de 95e verjaardag van de communistische partij. Wat n prachtige tentoonstelling. Wel 10 zalen vol propagandistische, communistische kunst! Je kunt t bijna niet bevatten. De afbeldingen met alleen maar gelukkige chinezen die voor Mao hun best doen met een stralende lach op het gezicht. Gelukkige landarbeiders, kinderen en vrouwen die aan de spoorlijn werken.....We raakten niet uitgekeken. Het blijkt die dag ook nog eens zeldzame, wolkenloze dagen te zijn. Meteen stellen zich ik weet niet hoeveel fotografen op rondom de muur bij de Verboden Stad om die ene unieke foto te maken zonder smog..
Op het programma staat ook de Verboden Stad ( uiteraard) en daar hebben we een dag voor uitgetrokken. En weer heel luxe hebben we een engels sprekende Chinese gids bij ons. We halen nog een Française ( Parijs) op die met ons meegaat. Waar we alleen geen rekening mee gehouden hebben is dat dit de eerste vakantiedag van China is.....En met ons gaan er zo'n 800.000 chinezen ook naar de Verfboden Stad. Dat wordt lastig......niet alleen om e.e.a te zien maar ook om foto's te maken zonder hordes Chinezen.
Bij het mausoleum van Mao stonden rijen mensen en we schatten zomaar in dat die daar over drie uur nog zouden staan. De Verboden Stad had ik ( gelukkig) al eens bezocht met heel wat minder mensen rond me heen. In mijn herinnering heb ik toen redelijk alleen door dit complex kunnen dwalen. Dat is nu onmogelijk.
Toch krijgen we nog voldoende mee van het verhaal van de gids en is het achteraf nog wel een geslaagde dag geweest. Ook nadat we "verplicht" naar het zijde museum zijn geweest waar heel weinig werd uitgelegd hoe dat zit met zijde....maar je raadt het al....wel geprobeerd werd veel aan ons te verkopen. Daarna was het goed toeven op de spaarzame terrassen die Beijing rijk is. Met uiteraard een Chinees koud biertje. Ons geplande fietstochtje door de Hutongwijken hebben we gecanceld...wat we niet wisten dat het hotel zo ongeveer in de Hutong wijken lag en we dus niet hoeven te fietsen om die te zien. En daarnaast hadden we ook veel meer zin om een beetje door het Park te gaan lopen. Vooral omdat het weer veel drukkender was geworden en dan ben je liever niet teveel op straat. In dat park was het een weldaad om te zien en te horen
hoe de ouderwordende mens hier zijn best doet om fit te blijven. Er staan groepjes ouderen Tai chi te doen, ze gymnastieken, ze zingen en dansen. Het maakt je blij. En ons ook. Wat n genot. Misschien kunnen we daar toch nog wat van leren? Geen rollators, vrijwel geen rolstoelers ...maar ouderen die op de een of andere manier de verantwoordelijkheid nemen om gezond te zijn en te blijven. Althans......zo heb ik dat bekeken toen die dag. Tot mijn grote verrassing werd ik ook nog ten dans gevraagd door een Chinese heer in een traditioneel pak. Dat is toch maar mooi meegenomen :-). Voor de avond stond een Kungfu Theatershow op het programma. Prachtig.
Aan alles komt een eind en ook aan deze indrukwekkende reis. Ik heb met volle teugen genoten. Mongolie en China zien me nog weer eens terug.Over Rusland moet ik nog nadenken.Terugvliegen naar Nederland bleek een fluitje van een cent. Met KLM rechtstreeks .....Je hoort de piloot niet vaak zeggen dat ie er een uur minder over gaat doen.
Wie weet, weer een blog de volgende reis......wordt vervolgd.
Ik ben weer veilig, moe en voldaan, thuis.
Olga
Vol verwachting keken we uit naar de trein die ons het laatste stuk zal wegbrengen naar Beijing. Dat zou ons een avond, nacht, en een halve dag kosten.
Tot onze verrassing staat er een heel wat luxere trein klaar, fris en schoon en iets gerieflijker dan de vorige treinen. Verder is alles zo'n beetje hetzelfde geregeld als in alle andere treinen. De volgende verrassing is het landschap. Eerst gaan we door een onmetelijke Gobi woestijn....dat hadden we niet meer verwacht. Met prachtige vergezichten en massa's gazelles die over de vlaktes rennen. Vervolgens belandden we in een typisch Frans landschap. Je waant je zo in de Cevennen of zelfs Ardeche. Zelfs de huizen neigen naar een frans uiterlijk.
mongoolse provodnika's houden de wacht |
Het meest spectaculaire avontuur speelt zich 's nachts ( of eigen 's avonds laat) plaats. Dat is het verwisselen van de onderstellen van de wagons. China heeft namelijk een ander railssysteem dan Mongolië. Dat betekent dat alle wagons worden losgekoppeld, vervolgens één voor een met 4 hele grote krikken worden opgekrikt todat ze loshangen van het onderstel. Dan worden die onderstellen weggereden en worden de chinese eronder gereden. Dat gebeurt allemaal in een grote hangaar waar een dubbel railsysteem ligt waardoor we zo weer kunnen wegrijden vanaf het chinese systeem. Briljant!
heerlijk hoe de mannen in de wagon met elkaar debatteren over hoe e.e.a in zijn werk zal gaan. De oplossing is verrassend simpel dus. Tijdens de hele operatie blijft iedereen in de trein.
De volgende dag aan het begin van de middag arriveren we in Beijing. We doen er ongeveer 1,5 uur over om de stad tot in het hart te bereiken. Zo groot is die dus. Er valt voldoende te zien vanuit de trein. Beijing is vochtig warm. Maar we hebben toch geluk want het is een heldere dag en dus valt het wel mee met de smog.
Het hotel bevalt prima en we zitten zelfs op een ideale plek, namelijk vlakbij de Hutong wijken waar heel veel bedrijvigheid is van kleine winkeltjes, restaurantjes en eetstalletjes.
In China kun je voortreffelijk eten met een grote variëteit aan groenten, vlees en vis. En eindelijk kunnen we ons weer te goed doen aan heel veel groenten! Wat n genot...
Bij toeval komen we terecht in Het Museum of National Art...En daar is een grote tentoonstelling t.b.v. de 95e verjaardag van de communistische partij. Wat n prachtige tentoonstelling. Wel 10 zalen vol propagandistische, communistische kunst! Je kunt t bijna niet bevatten. De afbeldingen met alleen maar gelukkige chinezen die voor Mao hun best doen met een stralende lach op het gezicht. Gelukkige landarbeiders, kinderen en vrouwen die aan de spoorlijn werken.....We raakten niet uitgekeken. Het blijkt die dag ook nog eens zeldzame, wolkenloze dagen te zijn. Meteen stellen zich ik weet niet hoeveel fotografen op rondom de muur bij de Verboden Stad om die ene unieke foto te maken zonder smog..
Op het programma staat ook de Verboden Stad ( uiteraard) en daar hebben we een dag voor uitgetrokken. En weer heel luxe hebben we een engels sprekende Chinese gids bij ons. We halen nog een Française ( Parijs) op die met ons meegaat. Waar we alleen geen rekening mee gehouden hebben is dat dit de eerste vakantiedag van China is.....En met ons gaan er zo'n 800.000 chinezen ook naar de Verfboden Stad. Dat wordt lastig......niet alleen om e.e.a te zien maar ook om foto's te maken zonder hordes Chinezen.
Bij het mausoleum van Mao stonden rijen mensen en we schatten zomaar in dat die daar over drie uur nog zouden staan. De Verboden Stad had ik ( gelukkig) al eens bezocht met heel wat minder mensen rond me heen. In mijn herinnering heb ik toen redelijk alleen door dit complex kunnen dwalen. Dat is nu onmogelijk.
hoe de ouderwordende mens hier zijn best doet om fit te blijven. Er staan groepjes ouderen Tai chi te doen, ze gymnastieken, ze zingen en dansen. Het maakt je blij. En ons ook. Wat n genot. Misschien kunnen we daar toch nog wat van leren? Geen rollators, vrijwel geen rolstoelers ...maar ouderen die op de een of andere manier de verantwoordelijkheid nemen om gezond te zijn en te blijven. Althans......zo heb ik dat bekeken toen die dag. Tot mijn grote verrassing werd ik ook nog ten dans gevraagd door een Chinese heer in een traditioneel pak. Dat is toch maar mooi meegenomen :-). Voor de avond stond een Kungfu Theatershow op het programma. Prachtig.
Aan alles komt een eind en ook aan deze indrukwekkende reis. Ik heb met volle teugen genoten. Mongolie en China zien me nog weer eens terug.Over Rusland moet ik nog nadenken.Terugvliegen naar Nederland bleek een fluitje van een cent. Met KLM rechtstreeks .....Je hoort de piloot niet vaak zeggen dat ie er een uur minder over gaat doen.
Wie weet, weer een blog de volgende reis......wordt vervolgd.
Ik ben weer veilig, moe en voldaan, thuis.
Olga