Wist niet dat er mensen op deze planeet leven die zoveel kunnen lachen en vooral giechelen. Dan moet je naar Fiji komen. Het is werkelijk aanstekelijk. Ze zijn vroeg op en zingen al, ze leven in een slowmotion tempo....wij doen aan een Brabants kwartiertje...maar hier is alles ' Fiji time' . Je weet niet of de bus komt, of het vliegtuig zal vertrekken en of je je bestelde koffie ooit kunt drinken.
Oooh wat is dat lastig voor ons europeanen. Fiji is een ultieme anti depressiva. Je moet wel. Het weer, de oceaan, de kokosnootpalmen, de stranden en de KAVA zorgen ervoor dat je hoofd leeg raakt en je na een hele dag plotseling denkt ' wat in godsnaam heb ik vandaag gedaan?' Niks! Maar wel genoten....
Afgelopen vrijdag wat vrijwilligerswerk gedaan op een ander eiland in een klein dorp. Giechelende kinderen, grijnzende vrouwen, en weer een Tui Mali maar die heette anders en was een vrouw. En weer een sevu sevu ( aanbieden van de Kava). Beetje tuinwerkzaamheden gedaan, kun je amper vrijwilligerswerk noemen. De trom wordt geroffeld en we gaan lekker zitten onder de bomen. Kruipt er een Fiji man als een aap de palm in en gooit 6 kokosnoten naar beneden, breekt ze open, maakt een gat en drinken maar...later ook nog het verse kokosnootvlees opgegeten. Dat leek onze lunch te zijn.
NJog hier en daar wat bladeren geharkt, beetje gegiecheld met de kinderen en daar weer trongeroffel. ' lunch is being served for you in the Tui Mali's house. Ok. Lijkt me lekker.
WAUW....gebakken vis, curry, wilde spinasie in kokosmelk met stukje vis, yam yam wortel, kasava, brood, gebakken rijst, citroenlimonade en........giechelende mensen rondom ons. Wat lekker en wat veel!!!
Na een dag hard werken ( maar niet heus :-))) terug in de sloep en weer naar Vorovoro. Nog even snorkelen en hoor.....daar klinkt de bel voor het avondeten weer. Mijn god...alweer eten???
Snorkelen...wat een ervaring. En het mooie is je loopt met je spulletjes vanuit je hut de zee in en dan hoofd in het water en genieten maar. Kwam laatst wel een haai tegen. En omdat niemand me zou geloven heb ik er een foto van gemaakt want ik heb een ' onderwater camera' . Ook wat videootjes gemaakt van de prachtige vissen in alle kleuren van de regenboog.
Het mooiste is om te snorkelen met mooi zonnig weer. Maar helaas is het nogal wisselvallig. De laatste stuipen van het regenseizoen. Het droge seizoen kondigt zich een beetje aan. Zal wel goed komen in mijn 5 weken ( ahum..denk ik).
Probeer vandaag mijn foto's te uploaden. Ben er al wat kwijtgeraakt van de vrijwilligersactie in het dorp. Maar daar ga ik vrijdag weer naartoe en doe het gewoon over.
Wordt vervolgd...
He Olga,
BeantwoordenVerwijderenDit klinkt wel als een 'experience of a lifetime'! Geniet er maar van en stop Brabant maar even heel ver weg achter in het achterste hokje van je hoofd! Dat doe ik ook (bijna), de Dag van Ons Brabantse Platteland is voorbij en met een goede 10.000! bezoekers mogen we niet klagen ... Nou de nasleep nog even afhandelen en weer over tot de orde van de dag. Jouw 'orde van de dag' klinkt trouwen een stuk leuker dan de mijne ... Pluk de dag!
Joyce