Vietnamees koken.....tips & trucs
Dit wilde we al de hele reis doen: een Vietnamese kookcursus...of uhhh een workshop van bijna 1 dag.We vragen ons zo vaak af als we eten, " wat zou er in zitten, hoe hebben ze dit gedaan, is dit op houtskool gekookt of op vuur, welke groenten zijn dit..enz enz" Om 8.30 uur opgehaald met een klein busje en met zo'n 10 mensen naar de markt...en dan in die heerlijke chaos de kok zien te volgen!. Een beetje van dit, een beetje van dat, iets meer van het andere....Alles werd ondertussen uitgelegd. Welk vlees, welke groente, welk fruit, welke kruiden...en natuurlijk...waarom nou juist die kruiden. Heerlijk. Er gaat een wereld voor je open. We hebben al heel wat markten afgestruind maar nog nooit kregen we echt uitleg.
Daarna, hup..een bootje in. Zo'n bootje met zo'n lekker tsjoek, tsjoek geluid. Rustig de rivier af om bij een eilandje te stoppen. Daar stonden lange tafels klaar, met kleine kooktoestelletjes en van allerlei groenjten, kruiden en vlees.
Ik zal jullie de tips en trucs niet allemaal meegeven, want dat duurt te lang. Maar het was geweldig. Een aantal keren ging er een ooohhhh, zo gaat dat dus, ooohhh zo doen ze dat. Het geheim van de kok werd aan ons prijs gegeven. Wist je bijvoorbeeld dat er in de meeste bouillons in Vietnam, o.a kaneel gaat ( ja alleen verse) suiker en lemongrass? En dat ze alle kruiden voordat ze in het water gaan eerst worden geroosterd om de smaken en geuren vrij te maken? Kijk dat soort tip & trucs leerden we daar al binnen een half uur.
We kunnen ons zeker geen vollerd Vietnamese kok noemen..maar we gaan toch thuis proberen enkele van die heerlijke gerechten klaar te maken. En wie weet kan ik in de moestuin nog wat kruiden zaaien zodat we ook echt alles volgens het originele recept kunnen maken. Goed idee toch?

Adieu Hoi An
Diezelfde avond zijn we met de nachtbus vertrokken naar Mui Ne, een badplaats meer in het zuiden. Hoi An was een heerlijke, gezellige oase...maar nog steeds heel erg nat. En we willen aan het eind van de vakantie nog een beetje zon proberen te krijgen. Met 1 colbert en 2 nieuwe jurken voor mij in de koffer vertreekken we. Afscheid genomen weer van een aantal leuke, lieve mensen. Misschien zien we ze nog in het zuiden.Partir c'est mourir un peu.

Hoezo lekker met de nachtbus?
Dit is onze 3e nachttrip met de slaapbus. Deze overtrof echt elke andere. Niet alleen was ie overboekt...maar de twee chauffeurs waren echte slavendrijvers. Ze dulden geen tegenspraak. Een enkeling probeerde nog bezwaar te maken om het een of ander maar kreeg vervolgens de keus om met de taxi verder te gaan..." it's up to you". Ook al liggen de gangpaden vol met Vietnamezen, ook al stinkt het en doet de wc het niet...het blijft een wonderlijke en toch stiekem leuke ervaring. Je zit allemaal in hetzelfde schuitje en er zijn uiteraard veel jonge buitenlanders ( backpackers) aan boord. Eigenlijk waren we ( weer) de oudsten in de bus. Dat gebeurt dus wel vaker.
Een meisje kwam samen met haar vriendinnen vragen of we het wel vol konden houden. " Mijn ouders zouden zoiets noooooit doen, dat zouden ze nooooit kunnen" " Knap hoor!" . Wij vinden dat helemaal niet zo knap en we slapen meestal ook nog een paar uurtjes. Ik doe veel spelletjes op mijn iPhone ( Angry Birds) en lees. Lekker onderuitgezakt in mijn slaapstoel waarin je bijna helemaal kunt liggen.
Deze trip duurde ietsjes langer dan de vorige. We hebben er nu zo'n 18 uur in mogen vertoeven, met twee korte stops. Gewoon je er aan overgeven....go with the flow ( daar heb je hem weer!)....loslaten ( daar heb je doe ook al weer!):-)) dan komt het vanzelf goed. Twee jonge vrouwen zijn net als wij naar hetzelfde hotel gegaan Wind Champ Mui Ne ....hallo zon, hallo strand, hallo kite surfers....wij komen een paar dagen luxe doen en de regten uit onze herinnering halen.
Wat een genot.....