Aftellen..... Overmorgen ben ik weer thuis

Maar dat wil niet zeggen dat er niet nog genoeg te genieten is. Van Tangalle zijn we vertrokken naar Ratnapura. Dat gingin  twee etappes. De kunst van de juiste lokale bus zoeken hebben we inmiddels goed in de vingers. Sommige buschauffeurs zijn helden maar er zijn er ook die teveel testosteron in hunijf hebben of die hun agressie kwijt moeten achter het stuur. Kortom het werd n wildemansrit de bergen in! 

Ratnapura was de bestemming en die hebben we heelhuids gehaald. Het guesthouse wat we geboekt hadden was n verademing. Lekker buiten het lawaai van de stad. Een verschrikkelijk aardig stel mensen. Ratnapura is dé stad van de edelstenen ( Gems) en vooral van de blauwe safier. De hele stad gonst ervan! In heel sri lanka worden sowieso veel edelstenen gevonden waarvan 90% nog altijd rondom Ratnapura. De eigenaar van t guesthouse is zelf n expert. Er wordt voor ons n tour geregeld langs de gem. mijnen en het museum 

Ter plekke waren we weer n bezienswaardigheid voor de mijnwerkers. Ze deden hun stinkende best om alles te laten zien. Er wordt n schacht gegraven van zo'n 20 m en soms gaan ze horizontaal verder. De lagen waren de Gems jn zitten zijn ongeveer op die diepte. Ze stenen zijn ooit van de berg mee naar beneden gekomen en daar bovenop hebben zich weer nieuwe lagen ontwikkeld. Het zijn geen harde lagen dus ze kunnen dat eruit scheppen en dan worden die kiezels met modder gewassen kn de rivier of een water put. Daar in zitten dan de edelstenen zoals blauwe stersafier, granaat, spinel etc. De mooiste kleuren komen tevoorschijn.iiteraard hebben we ook meegezocht en wat aardige steentjes gevonden die we mochten meenemen. Zo Nu en dan worden er bijzondere vondsten gedaan en dan is Ratnapura weer n miljonair rijker. 😀 

Ook de verzameling van Rathna de guesthouse eigenaar is indrukwekkend. We werden verder nog geïnformeerd door een Deense juwelier ( jonge vrouw) die daar drie weken verbleef en op zoek was naar mooie ruwe stenen. Ze werkte samen met Rathna. Samen gingen ze naar de gems markt waar vrouwen eigenlijk niet thuishoren. Overal op straat wordt gehandeld in stenen. Ongelooflijk.

Dat was Ratnapura, de gems en aardige Rathna...... en weer n mooie zonsondergang

De reis is bijna tot z'n einde en we verblijven nog twee dagen in Negombo redelijk dichtbij t vliegveld. Aan zee, dat wel en in n heel aardig hotel ( vol met Duitse en Zwitserse senioren .... dat is minder) . Nu nog de laatste souveniertjes scoren, op t strand hangen en vanavond voor de laatste keer lekker eten. En wie weet nóg n keer n mooie zonsondergang. Ik geef jullie nog ééntje mee om t af te leren!

 Dan gaan we gek doen en bestellen n flesje wijn om n prachtige reis te vieren. Morgen vliegen naar Mumbai en dan s nachts doorvliegen naar Amsterdam. Ook al heb ik veel verteld in mijn blogs, er blijft nog zoveel over om te vertellen! Diegenen die mijn Indiase en sri lankese avontuur hebben gevolgd... bedankt ... u was n geduldig lezerspubliek😊. Tot ziens bij mijn volgende avontuur... ik ga nu ontbijten.. 👋👋 

Rainforest ..... en een man met passie!

 PDe meeste buschauffeurs hier en in India zijn in mijn ogen helden. De buschauffeur die we nu troffen leek n held maar werd na n half uur van rustig aan op de weg, een snelheidsmaniak die behoorlijk ging stunten. We kropen dan ook graag de bus uit toen we in Veniyaya aankwamen. Op internet hadden we n adresje gevonden van n guesthouse ui waar we n lemen hutje hadden gehuurd. Voor weinig geld. Wat n warm onthaal. Een kleine sri lankese man die perfect Engels sprak heette ons hartelijk welkom. Hij blijkt de eigenaar te zijn. De hutjes zijn erg basic maar kijken wel uit over rijstvelden en palmbomen en veel vogeltjes. 

Ik maak me wel zorgen om t erge kleine bed. Gelukkig wel n klamboe. Die hebben we op bijna alle plekken waar we waren nodig gehad. Maar ondanks klamboes ben ik de hele reis wel behoorlijk lek gestoken. Vaak aan het begin van de avond. Deet of geen Deet.... t maakt die muggen niets uit. 

De eigenaar van Deniyaya National Motel heeft prachtige dromen en wil heel graag een organic farm starten. Hij heeft 15 ha grond en zou met n aantal vrijwilligers het project willen starten. Maar hij wil ook nog n 2e guesthouse starten en n aantal van die hutten. Eigenlijk doet hij alles in het kader van " saving the Rainforest" . Mooi streven. Hij heeft 23 jaar in Engeland gewoond en spreekt dus goed Engels. Er moet nog wel veel gebeuren voordat t een succes is......  maar de gedachte is heel mooi. Hij vroeg mijn advies over websiteteksten, composteren, vrijwilligers werven en ecologisch/organisch voedsel verbouwen. Ik was uiteraard in mijn element en heb hem e.e.a kunnen adviseren. 

We zijn n dag op pad geweest in t tropisch regenwoud.

Prachtige ervaring. Immens groot en ongelooflijk groen. We hebben niet gewacht op luipaarden en beren , want die zijn er wel, maar waren tevreden met spinnen, vogels, hagedissen,

miljoenenpoten, hele grote bomen, mooie bloemen, enorme varens en apen en natuurlijk ... de Kingfisher ( ijsvogeltje).

We hadden een jonge gids die na n tijdje mijn fotocamera overnam en overal in en op klom om de mooiste foto's te bemachtigen. Tja die staan dus op mijn camera en niet in mijn iPhone. 

Hier en daar probeerde n enkele bloedzuiger mee te liften. Die ontdekte ik op tijd. Alhoewel zowel Pstty als ik de volgende dag de schade zagen en we er toch meer mee naar huis hadden genomen dan we wilden. Die beesten maken n bloedbad en lelijke wondjes. Misschien heeft de dikke voet en t been van mij wel daar mee te maken! 

We hebben genoten en weer veel geleerd . S middags nog naar n boeddhistisch klooster geweest . De tuk tuk schauffeur wist wel n " shortcut" ....... 270 zeer hoge steile treden .... dat was te veel voor mij. Mijn aangetaste spieren kunnen dat eigenlijk niet azn. En zeker niet op t heest van de dag.

Nog vele trappen volgden tot in het klooster waar ik neerzeeg met de tranen in de strot! Wat n pijnlijke spieren! Geen behoefte aan n meditatie😜 maar alleen aan n hete douche!! Toen nog terug. ..... er hebben wat pijnstillers genomen moeten worden om die spieren te laten ontspannen. Pffffffg...

De volgende dag met de bus naar Ratnapura.... wereldwijd bekend om zijn edelstenen mijnen ( gems) . Alleen niet zo bekend bij toeristen en dat is jammer voor hen maar niet voor ons. Wij gaan eens kijken naar die mooie saffieren en Quartzen .....Slechts 1 guesthouse in de lonely Planet . We zullen zien..... Ciao 👋👋

Tangalle ( spreek uit Tangol) daar ga je naartoe als je niemand wilt zien....

Onze rit van Galle naar Tangalle was bijna n feest ook al moest ik n uur staan! Patty kletste met haar buurman en ik leunde tegen n slapend gezin terwijl ik van t voorbijglijdende uitzicht genoot. We hadden deze keer n lokale expresse bus wat zoveel betekende dat ie iets minder stopte en veel harder reed!! 

Maar het hele erge zweten bleef uit omdat de wind lekker door de bus blies en we vermaakt werden door opzwepende sri lankese muziek. De rit duurde inderdaad 2 uur.

En nu zitten we hier aan Lonely Beach in een hutje ( mooi bungalowtje) aan t strand. Het uitzicht kan zelfs vanuit t bed bekeken worden en de zee horen we constant. S ochtends lopen de koeien voorbij die het beetje vegetatie weggrazen. 

Het strand is leeg...... heel errug leeg!! Vandaag telden we wel 5 mensen. Maar t is prachtig dat wel. In de zee is nauwelijks te zwemmen door de verschrikkelijke stroming. Dus is er niemand in zee.

En de koeien sjokken voort. 

We wagen ons even in de zon want die brandt heftig. En het strand blijft maar leeg. 

S avonds dreigt er n heel flink onweer! Net nu we aan n klein strandtentje verse makreel ( s middags uit zee gehaald) willen gaan eten. We wagen het er toch op! 

We hebben geluk. Buiten eten met bijna de branding aan je voeten, vers gegrilde makreel met n mix van gegrilde groenten. Dan maakt mij t niet meer uit dat t strand leeg is! 

Honden zijn hier net als in India een vanzelfsprekende aanwezigen. Ze worden door niemand weggejaagd. Ze worden geaccepteerd en zijn ontzettend lief.... Maar....... ze lijken allemaal op elkaar! Er is ooit 1 SUPER hond geweest die alle verdere nazaten heeft bepaald. Bij ons bungalowtje en op t strand hebben we een trouwe metgezellin ... Lief en trouw! Ook in India lopen er massa's van dit soort honden. Ergens moet er één overgezwommen zijn!

Morgen weer n busrit van n paar uur. Dan gaan we naar t Rainforest ..... kijken naar vogels, bloemen, bomen, spinnen, en misschien beren......en waar we zeker last gaan krijgen van bloedzuigers! Ik in ieder geval want mij slaat geen mug, mier, teek enz over.... waarom dan wel bloedzuigers?? Weer n nieuw avontuur tegemoet! 

 

Wáár hebben die Nederlanders hun stempel NIET achtergelaten?

Nederlanders waren overal en drukten hun stempel .....In ieder geval ook hier in sri Lanka in Galle. Daarover later...

Met de taxi van Verkala naar t vliegveld van Thriandrum ( eigenlijk is het n verschrikkelijke lange moeilijke Indiase naam maar ze korten m zelf ook af) voor een vlucht naar Colombo sri Lanka. We nemen afscheid van Kerala waar zoveel verschillende mensen met verschillende godsdiensten samenleven. De provincie Kerala is behoorlijk katholiek. En zo te zien ook echte praktiserende gezien de volle kerken. Ze houden hier zó van beelden dat ze ze aan de kant van de weg in een vitrine tentoonstellen. Maar tegelijk met de kerkklokken kondigt de moskee het gebed aan.

En natuurlijk zijn Hindoes. En omdat er steeds kapelletjes langs de kant van de weg staan is een kaarsje opsteken voor geliefden een logische daad

India heeft ons goed gedaan. India pakt je..... of niet. Het is maar net wat je wilt zien denk ik. Het ontzettende kleurrijke beeld, de heerlijke geuren ( India kan wel wat vuiler zijn maar stinkt niet) en de vanzelfsprekendheid der dingen ( "de trein komt niet..... tja dat is nu eenmaal zo, misschien morgen?") dat zullen we missen. Sri Lanka here we come! 

De vlucht naar Colombo duurde amper 50 min. Maar Sri Lanka Airlines kreeg t voor elkaar om in die tijd n volledig ontbijt te serveren. 👍👍

Aangekomen op zoek naar vervoer. Lokale bus naar Galle. ( spreek uit Gol) daar gaan we. Omdat we aan t begin van de reis zitten is de bus nog lekker leeg. De afstand is zo'n 145 km. Naarmate we rijden stroomt de bus vol. We zitten op bankjes met sky bekleding . Ik zit niet aan n raampje...en de bus rijdt, de bus stopt, de bus rijdt, de bus stopt.... en de bus krijgt n lekke band. Je kunt ons bijna opdweilen! Ruim 5 uur duurde de rit. Maar ook dat is n belevenis zoals elke er een is. Nu in sri lanka en verschil met India is er qua busreis niet. 

Galle is een stad met een groot fort/vesting. Net zoals Naarden vesting. En heel goed onderhouden. De vesting en alle gebouwen die daar in horen zijn door de Nederlanders gebouwd. We kijken onze ogen uit! De zee klots tegen de buitenste muren aan. Het leuke is dat ze dood koraalrif in de muren hebben mee gemetseld. Ziet er mooi uit. De tsunami heeft door de vesting minder slachtoffers gemaakt hier in Galle. Maar altijd nog teveel. Door de gaten die in de vestingmuur zitten ( voor kanonnen) kon de zee gemakkelijker naar binnen en verwoestte niet zoveel. Dank je wel Nederlanders uit 1817 .... In de gereformeerde kerk hier liggen een groot aantal belangrijke Nederlanders begraven uit de VOC tijd. Veel van de restaurants en winkeltjes hebben nog Nederlandse namen. Je voelt je meteen thuis.😊. We zien al wel n verschil met India. Het is westerser. Het is subtiel...... maar t voelt, ruikt anders. De oceaan is magnifiek en we zitten tegenover n prachtige vuurtoren ( ook door Nederlanders gebouwd) 

N aardig guesthouse met n sjagerijnige bazin...

En de kust heeft iets weg van Bretagne door de rotsformaties in t water.

2 dagen hier en dan door naar Tangalle. Nog wat vannde vesting en t stadje binnen de vesting bekijken. En daarna weer met de lokale bus !! verder. Nu maar 2 uurtjes ( hebben wij zelf berekend... dus zal wel

meer worden) . Veel, veel water drinken zodat we goed kunnen zweten.....  héél belangrijk! 👋👋 

Verkala ... Strand, dolfijnen, aryuveda en tempel

Het is hier goed toeven. Het rustige Eden Garden is een weldaad. De meisjes die hier de massages doen zijn heel kundig en hebben een langdurige opleiding gehad. De massages tot nu toe zijn weldadig en geven energie. Het is hier toeristisch maar met mate. Het stoort niet. 's Avonds loopt het lange strand

vol met locals die zich tot de kuiten in de branding wagen.....met kleren aan. De paar kleine restaurantjes serveren uiteraard verse vis en garnalen als curry, korma, in garlic sauce enz. 

Maar vooral die flanerende families zijn zo heerlijk om naar te kijken. De meisjes met de mooiste jurken, de vaders trots! 

Vanochtend om 6 uur met twee vissers mee geweest in hun boot. Op zoek naar dolfijnen. 'You have 85% chance to see them'! 

Hoop doet leven. En ja we zagen ze,..... ze kwamen zo nu en dan boven. Steeds net te laat om met de iPhone foto's te maken. En mijn batterij van mijn fotocamera was leeg!!! Stom, stom , stom. 

Onderweg ff gezwaaid naar twee andere vissers. 

Teruggekomen op het strand waren een aantal Hindu priesters bezig met een aantal rituelen . Ik werd uitgenodigd om te komen zitten. Vervolgens voerde hij en ik een aantal handelingen uit die bedoeld waren ter nagedachtenis van overledenen. Zoals mijn overleden zusjes waarvan ik de namen moest noemen. Het was mooi, sereen ook al weet ik niet wat ie allemaal zei. Vervolgens droeg ik bloemen op een palmblad naar de zee. Achteruit de branding in en dan het blad met bloemen in zee werpen. Al mijn goeie gedachten deinen nu op zee. Mooi toch? 

Op de valreep nog n tempel bezocht. (Want maandag vliegen we naar sri lanka) daar waren we niet echt welkom.... want die was alleen toegankelijk voor mensen met Hindu geloof. Mmmmm ... niet fijn. Er stond een prachtige boom, maar die hing vol met barbies!! Ze hebben ons niet uit kunnen leggen wat de betekenis was van al die poppetjes. Bizar! Verder groeide er langs de stam een plant met waanzinnig mooie bloemen. Dat was dan weer mooi meegenomen. 

Maar ook mooie bloemen! 

Nu n vlucht boeken naar sri lanka en n leuk guesthouse. Over die poppetjes moet ik nog ff nadenken! 

Verder langs de kust... de stilte in Marari was te oorverdovend!

Ja we houden van rust en ook van stilte , vooral na drukke steden die India er zoveel heeft. Maar de stilte op het strand en er rondom heen is zo oorverdovend! Een paar dagen is heerlijk maar dan willen we wel n paar mensen zien. Geen restaurantjes, geen koffiehuisjes, hier en daar een minuscuul klein winkeltje. Wel is het strand en de zee prachtig! Ik heb inmiddels mijn 6e boek uit. Dat doet die rust dan weer wel..... alle tijd om te lezen!

We besluiten door te gaan. Na een relaxte ( lokale) busrit zijn we nu in Varkala. Zuidelijker aan de kust. Nog op de valreep een guesthouse Eden Garden ( dat belooft onze eigen paradijselijke omgeving) gereserveerd die ook aryuvedische treatments hebben. Dat stond ook nog op de verlanglijstjes!

Helemaal niet gek hoor dat guesthouse. We hebben ons eigen bungalowtje en verder is er een paradijselijke tuin met vijverpartijen en alles straalt hier gezondheid uit! ( voelen ons al schuldig over t biertje wat we gisteren dronken) . We gaan eens kijken waar we onze lijven aan bloot zullen stellen. In ieder geval de massages!! Dat is gemakkelijk kiezen. Het strand en de zee hier zijn op zich al relaxed genoeg. Maar nu we toch in Kerala provincie zijn die bekend staat om zijn aryuvedische centra gaan we daar ook van genieten! 

 Zo'n 10 jaar geleden was ik hier ook in Kerala. Toen straalde het nog helemaal de hippiesfeer uit. Overjarige hippies die er zijn blijven hangen. God weet waar ze van leven. Dat sfeertje is nu weg. 

Het grappige hier is dat de meeste restaurants geen alcohol mogen serveren. Daar hebben ze iets creatiefs op gevonden. Ze schenken de hele fles bier ( Kingfisher premium) in een theepot en brengen die met twee mokken naar je tafel. 'One special tea, madam! ' we vroegen ons al af waarom al die toeristen steeds aan de thee zaten!😀

Nog n paar uurtjes wachten dan hebben we onze eerste massage van 90 min. Niet verkeerd. 

Misschien tussendoor nog ff t strand op. Pffff moeilijk hoor die keuzes maken. 

Allepey....... droomtrip met een houseboat

Zullen we de stad gaan verkennen? Of zullen we met een boottrip de backwaters verkennen. Dat is wat de lonely Planet aanbeveelt. De stad hebben we gauw gezien. Wel leuk met die kanaaltjes. Niet zo heel druk en weinig toeristen. Althans ze houden zich niet op in de stad maar meer bij de stranden. Het guesthouse heeft een eigen 'houseboat' maar die is al bezet. Maar met een beetje geluk is er nog een vrij en kan die geregeld worden . En dat lukt! Aardige lui die Indiase mensen! Met de riksja naar de boot. We hebben er zin in. Ooit heb ik in India de backwaters gedaan vanuit Kollam. Ik heb daar hele goeie herinneringen aan. We kunnen na de tril weer terugkomen in het guesthouse. 

Jeetje wat een kanjer van n boot voor ons tweeën. Je voelt je meteen al een soort koloniaal 😊 met n kok aan boord en onze eigen schipper. 

De slaapkamer en badkamer zijn super. Zo mooi hebben we t nog niet gehad! Heerlijk zitten in de schaduw op het dek boven, wachten tot de lunch wordt geserveerd 

Vis uit t meer, curry van groenten, gemengde groenten, rijst, rauwkost en vers koud water. En toek, toek doet de boot en glijdt door t water terwijl de wind door de palmbomen ruist.  We zien t leven langs de oevers van de backwaters. 

Het is zo'n perfecte trip. We verbazen ons over dit schone en zeer vredige Indian. De landschappen die aan ons voorbijglijden zijn zo mooi! Rijstvelden met palmbomen langgerekte kanalen, vogels in alle soorten en kleuren, het windje, de bediening aan boord met het onvoorstelbare eten. Het maakt zo'n indruk op ons. De boot is voorzien van een prachtige slaapkamer , een eetkamer en een bovendek met luie stoelen. 

Tegen de avond krijgen we ook nog eens een spectaculaire zonsondergang

en na een zeer weldadige nacht worden we verrast met een zonodig nog spectaculairdere zonsopgang. 

Je hebt t al begrepen, dit is wel één van de highlights van onze reis. Compleet ontspannen en met een constante oh's en aah's nemen we afscheid van ons personeel. 

Terug in t guesthouse beseffen we hoe heerlijk het op t water was. Binnen een half uur gutst t zweet van onze lijven. Het is a hot day! Nog even t stadje in om massala kruiden te scoren. Blijkt de verkoper best redelijk Nederlands te spreken. Heeft ie n Nederlandse vriendin Ria van Vogelpoel. Hij was aardig en kundig. Ja ... we doen Ria de groeten 👋👋. Pfffff nu nog even nagenieten en dan hapje eten. 

We verhuizen even voor een paar dagen naar n strandlocatie. Hier in de stad is t ons te druk en de van ( die propeller aan t plafond)  in onze kamer doet t alleen op stand max. En we liggen elke nacht met wapperende haren en droge ogen in bed. Zonder van is ook geen optie en airco al zeker niet. En ja dat kunnen Patty en ik ook goed...... van plan veranderen 😊. 

12 uur hobbelen en zweten in de bus naar Alleppey

Ja daar staan we dan. In de bergen op het busstation. Alle bussen hebben alleen Indiase teksten. Lastig lezen dus. En geen enkele bus staat in de 'lane' waar ie eigenlijk moet staan. Dus vragen, vragen, vragen, dan komt alles goed. 

We zitten weer vooraan , de beste plek, maar nu geen kokend hete motor. Dit is goed te doen. Je wordt alleen ontzettend smoezelig van zo'n rit. Raampjes allemaal open en de uitlaat blaast de dampen zo naar binnen. Maar wat wil je ook voor €1,20 voor 250 km!! We zitten naast een plaatje van n meisje. Ze is zooo ontwapenend en zo verschrikkelijk voorbeeldig. Het eerste jankende kind moeten we nog tegenkomen. 

De bus moet de berg die we eerst opkwamen ook weer af. Maar nu hebben we zo'n grote lokale bus. Wat n geweldige chauffeur weer. Chapeau!! Uitstappen in Kalipad. En overstappen maar! Bus naar Alleppey. Oei nu moeten we helemaal achterin. Nee de koffers kunnen niet op t dak. Maar t gangpad is te smal voor onze bagage. Dan maar op de rug. Is er iemand die helpt? Nee die zijn we nog niet tegengekomen hier. Maar ja dat is ook logisch want de meeste vrouwen doen hier het zware werk. Dus wij ook. 😜 . De bus stroomt langzaam vol en we moeten nog 4 uur. De laatste 100 km zit de bus tjokkevol. En wij worden bij elke bukt gelanceerd tot naar t plafond. 

Om 21.00 uur arriveren we in ons guesthouse. De keuken is nèt gesloten! Pech... please toch nog n beetje eten en n biertje? Yes!! 

Van Mysore naar Ooty... Zo dat is klimmen!

Deze blog heb ik opnieuw geüpload en ik krijg m niet meer in t gelid. De datum klopt dus niet en t is nu niet meer chronologisch . In mijn iPhone blog app lukt dat niet. 😁 

In Mysore, de stad van sandelwood en zijde 

zijn we met een wat kleinere bus vertrokken voor een rit van 6 uur de bergen in. Blijkbaar zit er in de bus een gezelschap lokale mensen die een dagje uit heeft geboekt. Wij mochten ook mee😊 . Wat een helden zijn die chauffeurs in India. Het lijkt wel heel chaotisch op de weg met veel getoeter maar het is een perfect werkend systeem. Tot nu toe nog geen aanrijdingen gezien. 

Onze chauffeur brengt ons dwars door een national park en tijgerreservaat naar Ooty. Er wordt in gebrekkig Engels in de bus uitgelegd wat er in dit park allemaal leeft: tijgers, beren, apen, olifanten, herten .....oh jee ja kijk daar.... Damherten ( blijkbaar zijn ze een goeie prooi voor de tijgers) . En zo wordt verder verteld, er leven hier ook cheeta's...... krijg nou wat.... daar steekt een cheeta de weg over! Het gaat zo snel dat ik mijn fotocamera niet in de aanslag heb op tijd. Jammer. We klimmen en klimmen en we zitten naast de motor. Dan ruik ik rubber, dat zijn mijn schoenen. Vlug ook mijn rugzak redden want die kookt bijna mee. Het is wel zweten, maar we hebben een mooi uitzicht. De motor zwoegt. Het zijn zulke enorme haarspeldbochten! Wat n karwei om kns veilig naar boven te krijgen. Na een trage, bochtige rit van 6 uur kunnen we naar ons guesthouse op 2500 m. Met uitzicht op het lake zo is ons beloofd. Mmmmm ze zijn wel vergeten de bomen weg te halen voor het meer 😀. Het is er fris en 's nachts slapen we met een dikke deken. Ooty heeft ons hart niet gestolen maar het guesthouse is prima en de lucht is zuiver en het klimaat daar boven prima. De mooie tuinen die ze daar hebben liggen er nu een beetje troosteloos bij. Waarschijnlijk niet t goeie seizoen. We gaan naar de lokale busstop om onze reis na 2 dagen te vervolgen naar de kust. Dat op zich is al een heel karwei. We worden weer van het kastje naar de muur gestuurd! Maar uiteindelijk snappen we dat de bus om 8 uur vertrekt naar Pallakad, daar moeten we overstappen naar Alleppey. We werpen nog even een blik jn de bus die we moeten hebben.... Mwah.... dat kan beter. Maar we betalen maar 90 roepies voor 250km. Dat valt mee.. .... 

Van Hampi naar Mysore ..... met de taxi

Dat is voor het eerst dat ik zoveel kilometers in een taxi zat. We hebben besloten dat we het verdienden om ons met de taxi 650 km verder te brengen. Wat een luxe. Hampi hebben we goedendag gezegd. We hadden het er heel fijn. Het ' enjoy man, relax man, take it easy, en de jointjes atmosfeer ' waren leuk zolang t duurde. 😊

In Hampi zagen we veel moslims, hindoes maar ook veel christenen( katholiek o.a) daarvan zagen we het bewijs 

Een prachtige kerststal ondanks dat we al in februari zitten. Ook een grotje met Maria er in was er gebouwd. 

Dus met de taxi naar Mysore. Wat heerlijk en wat een mooie rit!

Onderweg na 50 km kreeg de chauffeur zoals hij t noemde een 'wheel alert' met andere woorden: als ik nu niet stop dan verlies ik mijn wiel. Dus snel naar n garage en wiel eremissend. Dat duurde een uurtje ofzo. Maar....geduld is iets wat je vanzelf krijgt in India en ach... we hebben de tijd! 

Beetje fotograferen en het straatbeeld aanschouwen is leuk! Daarna liep de reis zeer soepel en arriveerden we in de avond lekker uitgerust en uitgewaaid ( we kozen voor een taxi zonder airco...want daar hebben we n hekel aan) en met de geuren van het landschap nog in de neus , in Mysore. Op het eerste gezicht een drukke stad. Bleek later wel mee te vallen. We blijven een bezienswaardigheid .... twee vrouwen van in de 60.... Maar we zien sowieso vrijwel geen toeristen. In de bus en trein zijn er vrijwel altijd de enigen. Vreemd.. 

Mysore heeft ons bekoord door het prachtige Royal Palace. Wat een fantastische schilderingen, kleurrijke zalen, gebrandschilderde ramen. Nog nooit zoiets gezien. Buiten het paleis aangekomen zagen we een tiental roofvogels zweven. Uuuhhh?? Boven n stad? Er volgden nog meer. Later van n Belg gehoord dat het de zwarte gouw is. Die leven van het afval van de stad. Dat is makkelijker dan zelf op eten jagen. Je gelooft t toch niet? Ze schijnen zelfs vaak gewoon in de stad rond te lopen daar waar vers afval wordt gedumpt. 

Omdat ons richtingsgevoel niet echt helemaal in orde is vragen wij met een regelmaat naar de weg hier in India.. Het is nog nooit gelukt om een eenduidig antwoord te krijgen .ze wuiven allemaal een andere richting uit😉 met als gevolg dat we soms kilometers door n stad banjeren . 

Het weer is in dit droge seizoen fantastisch. Niet meer dan 30 Gr en vaak een lekkere wind. Geen regen dus. 

Eindelijk hebben we een dakterras ontdekt waar we heerlijk n biertje konden drinken. En n soort aperitief wijntje voor 30 roepies ( is ca 40 cent) later hebben we een klein flesje whisky gescoord voor 120 roepies. Ca €1,40. Heerlijk een neutje voor t slapengaan . 

Het gaat ons dus goed . Volgende reis is naar Ooty in de bergen. Naar 2500m hoog. Met n busje. Zo'n 4 uur rijden. Daarover later meer. Nu eerst een neutje drinken met mijn reisvriendin. 🙋