H
Van Irkutsk naar Litsvyanka
Irkutsk treinstation......ongemakkelijk kruipen we uit de trein ...met nog de kedengedeng in ons hoofd. Want op dat ritme hebben we vier nachten kunnen slapen. Eenmaal op het station voelen we alsof de grond onder onze voeten deint....uiteraard schrijven we dat toe aan de tijd die we in de trein hebben vertoefd. Net zoals " zeebenen" na een tocht op n boot. Dan is die vaste grond onder je voeten ook wennen. Veel later horen we dan dit gewoon kleine aardschokken zijn of de tectonische platen die over elkaar schuiven... Dat is in Siberië heel gewoon.
Ons volgende station wordt Litsvyanka
Hotel in Litsvyanka |
Zo leer ik ook dat op dit stuk in Siberië er zo'n 9 maanden worden ingenomen door de winter. Half mei lag er hier nog sneeuw dit jaar. Zij hebben dus ook maar erg kort de tijd om groenten te verbouwen. Vandaar dat ze soorten ontwikkelen die een snellere groei hebben en binnen de periode van 3 maanden oogstbaar zijn. Sowieso eten ze hier enorme hoeveelheden vlees en melkproducten. Jou zou verwachten dat mensen hier wegtrekken gedurende die strenge winter met lange periodes van -25 tot 40 graden vorst. Maar ze blijven hier ook al vragen we ons af hoe ze dat doen zonder echt goed geïsoleerde huizen. Althans dat lijkt aan de buitenland zo.
Baikalmeer |
Een beetje jammer....
Litsvyanka valt ons helaas erg tegen. Russen hebben toch een ander idee over " schoonheid". Heel eerlijk gezegd hebben ze van iets wat oorspronkelijk prachtig was ( mooie houten huizen aan een geweldig meer) iets lelijks gemaakt door schreeuwerige reclames en afval wat overal gedumpt wordt. Terwijl het water uit het Baikalmeer ( nog) gewoon drinkbaar is. Overigens is het t grootste meer van de wereld en misschien ook het diepste. Er worden nog steeds metingen gedaan naar de diepte maar het probleem is dat er geen apparatuur is die de diepte kan meten. Het Baikalmeer is ( nog) rijk aan leven. Zoals de bodem heeft ook dit meer in elke laag zijn specifieke voorkomende planten en dieren. In ieder geval leeft hier een vis Omul die nergens anders wordt gevangen en die overheerlijk smaakt. Hij wordt vaak gerookt gegeten ( ook vanwege de houdbaarheid dan) maar ook vers gebakken.
Het meer is 2000 km in omvang, en op het breedste stuk 75 km. Dat zwem je dus niet zomaar even overc. Zwemmen is trouwens sowieso geen aangename ervaring omdat het water van het meer nu ongeveer 8 graden is. Het wordt ook niet veel warmer dan 12 graden. En dat is nog steeds ijzig koud.
We hebben wel een heerlijk hotel met uitzicht over het meer. Dus vertoeven we daar het meest omdat er niet veel in het dorp is wat ons trekt. Naast ons logeren een kersvers bruidspaar. Zij kwamen samen aan met familie nog in de bruidsjurk en pak. Even later lopen ze met plastic tasjes in de hand en familieleden die Op slippers lopen en spijker-joggingbroeken gekleed zijn, naar het meer om daar gezamenlijk te proosten op het kiezelstrandje. Waarschijnlijk is deze plek gekozen omdat er aan het meer bepaalde krachten worden toegeschreven. Zwemmen in het meer zou je leven met 20 jaar
kunnen verlengen, het water drinken geeft een verlenging van 5 jaar. En verder zijn er nog een aantal dingen die wij niet te weten zijn gekomen maar die te maken hebben met het Sjamanisme wat hier nog veel beoefend wordt. De geesten van het meer zijn ons goedgezind.....dat hebben we dan weer wel gehoord. Dus waarschijnlijk hebben het bruidspaar en hun familie de Baikalmeer geesten gunstig gestemd voor een gelukkige toekomst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten